ျပဳံးလိုက္တိုင္းမွာ သူ႕မ်က္ႏွာ
ပါးခ်ိဳင့္ေလးနဲ႕ပါ။
ခ်ိဳခ်ိဳ ရႊင္ရႊင္ ျပည့္ျပည့္ဝိုင္း
ဖိုးလမင္းၾကီးအတိုင္း။
မ်က္စိမွိတ္ကာ စဥ္းစားရင္
ဖိုးဝရုပ္ဘဲျမင္။
မ်က္လုံးဖြင့္လို႕ ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဖိုးဝရုပ္ေလးေပါ့။
ဒါေပမယ့္လည္း သူေရွ႕မွာ
ဒါေတြမေျပာပါ။
ေျပာျပန္ရင္လည္း သူစိတ္ဆိုး
မ်က္ႏွာၾကီးကညိႈး။
ပုပ္သိုးသိုးၾကီး မလွပါ
အျမဲျပဳံးေနကြာ။
ဒီလိုေျပာမွ သူျပဳံးျပ
ၾကည့္လို႕ သိပ္သိပ္လွ။
ပုံျပင္ထဲက ပုံျပင္မ်ားဆီသို႕...
-
-
-
-
လြိဳင္ေကာ္18 years ago
-
-
-
-
ေမာင္စိန္ေသာင္းရဲ႕ မႏွင္းရည္ ေနာက္ဆက္တြဲ13 years ago
-
-
-
-
ေနာက္ျပန္မလွည့္စတမ္း ေလွ်ာက္ရမဲ့လမ္း12 years ago
-
-
5 comments:
ကဗ်ာေလးကခ်စ္ဖို႔အရမ္းေကာင္းတာပဲ။
လူေလးကိုျမင္ရင္ ပိုခ်စ္ဦးမွာ :P
ဘယ္သူလဲကြ ဘယ္သူလဲ အဲဒါ ... ။ ၿမင္ခ်င္လိုက္စမ္းပါဘိ ...
အဲဒါ.....ငါထင္တယ္ေနာ္........ :P
lolzzz ....
သူေရးေတာ့လည္း ဟုတ္ေနတာဘဲ။ သင္ပုန္းၾကီး ျမန္မာဖတ္စာမွာ ထည့္ရမလိုေတာင္ျဖစ္ေနျပီ။ ေတာ္ပါ့ဗ်ာ။ :D
mite tae....poem ,,,hae hae
Post a Comment