မ်က္လံုးေတြကၿမင္ေနရ ေသာ္ၿငားလည္း
ဘ၀ၾကီးက အၿဖဴအမဲ မသဲမကြဲနဲ႔။
ခႏၶာကိုယ္ၾကီး တည္ရွိေနလည္း
မလည္ပတ္ေတာ႔ တဲ႔ ယႏၲာယားၾကီးအတိုင္း
ဘာကုန္ပစၥည္းမွ ထုတ္လုပ္ႏိုင္ၿခင္းမရွိ။
၀င္သက္ထြက္သက္ မွန္ကန္ေနေသာ္ၿငားလည္း
ေအာက္ဆီဂ်င္ ေတြက ႏွလံုးဆီမေရာက္ခဲ႔တာ ၾကာၿပီ။
ဦးေႏွာက္ၾကီးက ပံုမွန္လွုပ္္ရွားေနတယ္ ထင္ခဲ႔တာ
ပင္႔ကူေတြေတာင္ သားဖြားကုန္ၾကၿပီ။
ႏွလံုးသားက ခ်စ္ခဲ႔ဖူးတယ္လို႔ ယူဆခဲ႔တာ
အမွန္က ဆြဲငင္အားတစ္ခုေၾကာင္႔
သံေယာဇဥ္ၾကိဳးေလး တစ္မွ်င္ရစ္ပတ္ခဲ႔တာကြ။
ငါ႔ရဲ႕ တန္ဖိုးမရွိတဲ႔ စကားလံုးေတြ ေလထဲမွာ ၀ဲပ်ံရင္း
သစ္ရြက္ေလးေတြလို အခ်ိန္တန္ရင္ေၾကြက်
ဒီကမာၻၾကီး အတြက္ အမိွုက္ ၿဖစ္တာပဲ ရွိမယ္။
April 29, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
မ်က္ရည္ေတာင္ဝဲလာျပီ။ စကားလုံးေတြအမိႈက္ျဖစ္သြားမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ပါတနာၾကီးက သိမ္းထားအံုးမွာပါ....... ယုံ။
ယုန္ ယုန္ ... ယူ႔ အေနာက္မွာ ...
Post a Comment