ဒီတစ္ခါေတာ႔ ကိုရီးယားေတြရဲ႕ လမ္းေပၚမွ အစားအေသာက္ေတြရယ္္ … Taxi သမားေတြရဲ႔ ယုတ္မာမွုေတြရယ္ (အဲ..ေယာင္လို႔) ေႏြးေထြးမွုေတြရယ္ကို ဆက္လက္ၿပီးတင္ၿပသြားပါ႔မယ္။ ဟုတ္ကဲ႔ .. ၿဖစ္ရပ္မွန္္ေတြကို တင္ၿပသြားမွာပါ (တင္ပါးကို တင္ၿပခ်င္း မဟုတ္ရပါဘူး။)
ဒီလိုရယ္ပါ … အလုပ္ကို ေနာက္က်ရင္၊ ခ်ိန္းထားတာ ေနာက္က်ရင္၊ ခိုင္းတာလုပ္ဖို႔ ေနာက္က်ရင္ (တစ္ရက္လံုးရဲ႔ ၉၉ ရာခိုင္ႏွုန္းလို႔ ေၿပာမလားေနာ႔) သူတို႔ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး လွမ္းေခၚပါတယ္။ ရံုးတက္ခ်ိန္တို႔၊ ရံုးဆင္းခ်ိန္တို႔ ဆိုရင္ Taxi ေတြ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ေပၚမလာတတ္ပါဘူး။ အဲ.. ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ ကိုယ္သြားမဲ႔ခရီးစဥ္ကနီးေနရင္ သူတို႔က မလာခ်င္တာရယ္၊ ၾကားကေန တားၿပီးၿဖတ္ယူသြားတတ္တဲ႔ လူၾကီးလူေကာင္းေတြရွိတတ္တာရယ္ေၾကာင္႔ သူတို႔ကိုေစာင္႔ရင္းနဲ႔ အၿမဲေမတၲာပြားေပးရပါတယ္။
အဲလုိေတြ အဲလိုေတြ ခံရေပါင္းမ်ားေတာ႔ ဒီကလည္း တင္ေပးစရာမလုိပဲ ညစ္နည္းေပါင္းစံုကို စနစ္က်က် နည္းက်က်နဲ႔ သုံးတတ္လာပါတယ္။ ေနာက္ ဖံုးေခၚရင္ ဘယ္သြားမလဲလို႔ေမးရင္ ဆိုး(လ္) or အိုဆန္ကို လို႔ေၿပာပါတယ္။ Taxi ဖိုးက ေဒၚလာ ၈၀ေလာက္ရွိတာကိုဗ် ၊ ႏွစ္မိနစ္အတြင္း Taxi ကိုယ္႔ေ႔ရွကိုေရာက္လာေရာ ၊ ၿပီးရင္ ဒီကလည္း မ်က္ႏွာေၿပာင္တိုက္ၿပီး သြားမဲ႔ဆီကို ေၿပာတာေပါ႔ ။ ေနာက္ပိုင္းဘာဆက္ၿဖစ္လဲေတာ႔ ဒီကလည္း မခန္႔မွန္းတတ္ပါဘူး ၊ ကိုယ္က အသားလြတ္ အေနသာၾကီးပါ။
တစ္ခါကလည္း Taxi ဦးေလးၾကီးက ကြ်န္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔ကို ကလိမ္က်သြားပါေသးတယ္။ ရုပ္ရွင္ကိုေနာက္က်ေနၿပီၿဖစ္တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔က Taxi ေပၚကအဆင္းမွာ ၊ မီတာတိုင္က ကိုရီးယား ပိုက္ဆံနဲ႔ၿပထားပါတယ္။ ၿပန္တြက္ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ၁၃ ေဒၚလာေပါ႔ ၊ ႏွစ္ဆယ္တန္ထုတ္ေပးလုိက္ေတာ႔ ၅ ေဒၚလာၿပန္အမ္းၿပီး က်ပ္တန္မရွိဘူးဆိုၿပီး ေၿပာလာပါတယ္၊ တစ္ဖြဲ႔လံုးကလည္း ေလာေနၾကၿပီ ဆိုေတာ႔ ဒီကလည္း မေၿပာခ်င္တာနဲ႔ ဒီအတိုင္းၾကီး ထြက္လာခဲ႔ရေပါ႔။
ရင္ထဲမွာ တစ္ေနဆဲပါပဲလား Taxi ဦးေလးၾကီးရယ္ … ။
Traditional Kim-Chi ဒီလိုလဲ သူတို႔ရဲ႔ ဓေလ႔ရိုးရာ အစားအစာေလးေတြကို လမ္းေဘးမွာ အဲလိုကို ေၾကညာၿပီး ေရာင္းေလ႔ရွိပါတယ္။ နီနီရဲရဲ နဲ႔ အေ၀းကၾကည္႔ရင္ ေၾကာက္စရာေတာင္ေကာင္းပါတယ္။ စားလုိ႔ကေတာ႔ အရသာရွိမွရွိ ။ အိမ္မွာ ထမင္းစားေလ႔မရွိတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္က မ၀ယ္ခဲ႔ပါဘူး။
Tornado Potato တဲ႔ ... အာလူးေၾကာ္ေလးပါပဲ။ ဒီက ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးေတြရဲ႔ လက္ထဲမွာ ခဏခဏ ေတြ႔ေနရလို႔ စားခ်င္သြားတာရယ္ပါ။ သူတို႔အၿပစ္ သူတို႔အၿပစ္။
ဒါကလည္း အားလူေၾကာ္ေနာက္တစ္မ်ိဳးပဲ ... အလယ္မွာ Hot Dog ပါတယ္။ ဒါကေတာ႔ သြားရင္းလာ ဗိုက္ဗိုက္ အသံၿမည္လာလို႔ ... ၾကံဳသလိုၿမန္ၿမန္ ထိမ္းသိန္းလိုက္တဲ႔နည္း ...
ငါးပံုစံ Red Beanေ၀ဖာ
မုန္႔ဆီေၾကာ္ ေလးေတြ .. ေကာင္းမွေကာင္း 
လမ္းေပၚမွ စားေသာက္ဆိုင္ကေလးမ်ား ႏိုက္စီးတီးၿဖစ္တဲ႔ ကိုရီးယားဟာလည္း .. ႏိုက္တုိင္းမွ လမ္းေပၚမွာ စားစရာဆုိင္းေလးေတြ ဟိုဟိုဒီဒီ မ်ားၿပားလာတတ္တယ္။ တကယ္ပဲ ဇာတ္လမ္းတြဲေလးေတြထဲကအတိုင္းပဲ .. အဲဒီ အိမ္ေလးေတြထဲမွာ အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ မူးယစ္ေနတတ္တဲ႔ လူသံေတြလည္း နည္းနည္းပါးပါး ၾကားရတတ္ပါတယ္။
အကင္ေလးေတြရယ္ ဆိုးဂ်ဴ ရယ္က သူတို႔ ရဲ႔တစ္ေန႔တာအပန္းေၿဖမွုေလးအလား …
အကင္ေပါင္းစံု
မစားလိုက္ရေတာ ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ဒါကေတာ႔ လမ္းေဘးဆိုင္ေလးေနာက္တစ္ဆိုင္ ဘာေတြမွန္းေတာ႔သိဘူး ။ ဒီအတိုင္း လက္သရမ္းၿပီး ဖ်က္ခနဲ႔ ...
အဲဒီတုန္းက ႏွစ္ဆိုင္ေက်ာ္ေလးမွာတင္ စားလာလို႔ ၊ ႏို႔မို႔ဆိုရင္ ... လူၾကီးမင္းတုိ႔ ပံုေတြ ပိုၿပီးၿမင္ရဦးမွာ ...
3 comments:
ဗိုက္ဆာေအာင္ မုန္႕ေတြလာျပျပန္ျပီ....လူဆိုးၾကီး။ :P
အားရင္လည္း မုန္႕ေတြထပ္စား... အဲ..ဟုတ္ပါဘူး...စာေတြထပ္ေရးပါဦးဗ်ိဳ႕(အားေပးတယ္ေနာ္)
ဟုတ္ကဲ႔ အခုလို အားေပးၿပီး သေရက်ေပးတာ အရမ္းကို ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္။ ေနာက္လည္း စားသြားပါမယ္ (အဲေယာင္လို႔) ေရးသြားပါဦးမယ္။
hay....chin paung kyaw ko po sar chin tae akuuuu.....:D
Post a Comment